فرزند انقلاب اسلامی

آقا به نامه رییس جمهور درباره توافق وین جوابی دادند که اگرچه کوتاه است اما نکات مهم و مختلفی در آن نهفته است. من نمی خواهم همه آنچه که از این چند خط دستگیرم شد را اینجا بنویسم اما به چند نکته مختصر اشاره می کنم:

آقا در نامه شان فرموده اند: " لازم است متنی که فراهم آمده با دقت ملاحظه و در مسیر قانونی پیش‌بینی شده قرار گیرد و آنگاه در صورت تصویب، مراقبت از نقض عهدهای محتمل طرف مقابل صورت گرفته و راه آن بسته شود."

این یعنی بر خلافه همه -از رییس جمهور گرفته تا ظریف و مسئولین کشور و صدا و سیما و ...- آقا کار را تمام شده نمی دانند و با استفاده از تعبیرِ "درصورت تصویب" می گویند چیزی تصویب و محقق نشده است. آقا عهد شکنی دشمن را در همین چند خط کوتاه دوباره برایمان یادآوری می کنند. مسئله ای که اصل توافق -که در واقع اجرای آن است- توسط آن تهدید می شود.

ادبیات آقا همواره برای ما درس دارد. ایشان هیچ کلمه ای را بی جهت استفاده نمی کنند. به این جمله دقت کنید: "میدانید که برخی از شش دولت طرف مقابل به هیچ رو قابل اعتماد نیستند." عنایت دارید؟ آقا می گویند: "شش دولت"، نه شش ابر قدرت یا قدرت های بزرگ جهان. این ادبیات را مقایسه کنید با ادبیات وزیر امور خارجه محترم یا ادبیات آقای روحانی. البته یادمان نمی رود که این دوستان از تعابیری مثل "کدخدا" هم درباره آمریکا استفاده کرده بودند...

در کل که نامه سیدنا القائد را بخوانی، فضای کلی نامه و ادبیات حاکم بر آن چنین است که لطفا به ملت جو ندهید. فتح الفتوحی اتفاق نیفتاده و خبری نیست. من با خودم فکر کردم که ایشان می توانستند فضای پرشورتر و پرهیچان تری را در نامه شان تصویر کنند اما کلمات و تعابیر ایشان خنثی تر از این حرف هاست که خب بچه ها "بیاین شاد باشیم" !! آقا در آخر نامه می فرمایند: "از ملت عزیز انتظار دارم که همچنان وحدت و متانت خود را حفظ کنند تا بتوان در فضای آرام و خردمندانه به منافع ملی دست یافت." میگویند آرام باشید که به منافع ملی مان برسیم نه مثلا آرام باشید که جشن توافق بهمان خوش بگذرد!

پی نوشت 1- آن هایی که می گویند آقا در دیدار با هیئت دولت و در این نامه از مذاکره کنندگان تشکر کردند پس با توافق همه جوره همراهی دارند واقعا چه فازی دارند؟!

پی نوشت 2- حقیر 5 بار از روی نامه آقا خواند و بعد این چند خط را نوشت.